پایگاه اجتماعی جناح اصولگرا در جامعه ایرانی

در این نوشتار با توجه به آمار منتشر شده انتخابات 92 سعی در شناسائی جایگاه اجتماعی اصولگرایان در جامعه داریم، بعد از سی و چهار سال افراط و بگیر و ببند جناح وابسته به رهبر تندروی جمهوری اسلامی نتایجه انتخابات ریاست جمهوری سال 92 بار دیگر مانند سالهای 76 ،80 و 88 نشان داد که اکثریت مردم جامعه ایرانی هیچ علاقه ای به این گروه تندرو و حامیانشان ندارند‏، بررسی نتیجه انتخابات 92 به وضوح نشان دهنده میزان پایگاه اجتماعی ناچیز اصولگرایان در میان مردم ایران است، در انتخابات 92 مثل همیشه مردم با رأی به کاندید جناح مقابل به سیاستهای جنگ طلبانه رهبر ایران نه گفت و نشان داد ملت ایران همآره مردم صلح طلبی بوده و از نگرش و رویکردی که خودش در مقابل مردم کشورش و کشورهای دنیا قرار داده خسته شده است.

برای شناخت این مقدار که افراطیون راست وابسته به رهبر در اجتماع چه جایگاهی دارند ما جامعه آماری را میزان واجدین شرایط رأی دهنده در ایران در نظر گرفته ایم، مطابق آمار منتشر شده توسط وزارت کشور دولت دهم وابسته به طیف اصولگرا در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 در حدود 50483192 ( پنجاه میلیون و چهارصد و هشتاد و سه هزار و یکصد و نود و دو) نفر واجد شرایط رأی دادن داشته ایم که از میان این افراد مطابق آمار 36704156 ( سی و شش میلیون و هفتصد و چهار هزار و یکصد و پنجاه و شش نفر) به پای صندوقهای رأی رفته اند، با این تفسیر میزان افراد حائز شرایطی که در انتخابات امسال شرکت نکرده اند یا به عبارتی تحریم کنندگان انتخابات و افرادی که موفق به شرکت در انتخابات نشده اند برابر با 13779036 ( سیزده میلیون و هفتصد و هفتاد و نه هزار و سی و شش) نفر است، که اگر آراء باطله که 1245409 ( یک میلیون و دویست و چهل و پنج هزار و چهارصد و نه) نفر است را نیز در زمره مخالفین شرکت در انتخابات بدانیم مجموع آنها برابر است با 15024445 (پانزده میلیون و بیست و چهار هزار و چهارصد و چهل و پنج) نفر، به دلیل اینکه در این گفتار ما به بررسی پایگاه اجتماعی اصولگرایان و تندروها در جامعه می پردازیم در نتیجه باید میزان رأئی که مردم در انتخابات امسال به کاندیدای مورد توجه جناح مخالف اصلاح اصولگرایان یعنی جناح اصلاح طلب داده اند را به این آمار اضافه کنیم که با توجه به نتیجه انتخابات در حدود 18613329 (هیجده میلیون و ششصد و سیزده هزار و سیصد و بیست و نه) نفر است که در مجموع با میزان افرادی که شرکت نکرده اند و یا رأی باطله به صندوقها انداخته اند برابر است با 33637774 ( سی و سه میلون و ششصد و سی و هفت هزار و هفتصد و هفتاد و چهار) نفر.

بر اساس آمار فوق و تعداد کل واجدین شرایط میزان  16845418 (شانزده میلیون و هشتصد و چهل و پنج هزار و چهارصد و هجده) نفر باقی خواهند ماند که به پای صندوقهای رأی رفته اند که از این میان باید بین کاندیداهای باقیمانده به لحاظ اصولگرا و مستقل تفکیک قائل شد، برای این منظور ما آراء دو نامزد انتخاباتی که به ادعای خود آنها مستقل از هر طیفی پا به میدان گذاشته اند را از سه کاندیدای وابسته به اصولگرایان جدا می کنیم، که مجموع آراء هر دو کاندید مورد بحث یعنی آقایان رضائی و غرضی مطابق نتیجه انتخبات برابر است با 4330427 (چهار میلیون و سیصدو سی هزارو چهار صدو بیست و هفت) نفر که با کسر آراء باقیمانده مجموع آراء هر سه کاندید اصولگرا برابر است با 12514991 (دوازده میلیون و پانصد و چهارده هزار و نهصد و نود و یک) نفر.

در این صورت اگر مجموع آراء اصولگرایان را در کنار مجموع آراء گروههای دیگر قرار دهیم به پایگاه اجتماعی ضعیف این جناح تندرو در میان مردم ایران پی خواهیم برد. که برابر است 24.79 درصد از مجموع واجدین شرایط، بعبارتی در حدود 75.2 درصد از واجدین شرایط مخالف سیاستها و تفکرات افراطی طیفی هستند که بخش عظیمی از قدرت و اقتصاد کشور را در دست گرفته و هر چه بیشتر به نارضایتی عمومی در جامعه ایرانی دامن زده است.

اگر میزان آراء اقای محسن رضائی را در گروه اصولگرایان قرار دهیم نتیجه تغئیر چندانی پیدا نمی کند و عدد 32.48 درصد حاصل می شود که نشان می دهد باز هم 67.2 درصد از واجدین شرایط از مخالفین سیاستهای این جناح هستند و با توجه به آراء طیف بسیار تندرو وابسته به آقای جلیلی می توان گفت پایگاه اجتماعی چنین تفکری در جامعه ایران بسیار ضعیف است که طبق محاسبات برابر با 8.25 درصد می باشد، این  بدان معنی است که تفکر صرف اسلامی با ادبیات مقاومتی و مخالف بسیاری از آزادیهای مدنی در جامعه امروز ایران جایگاهی ندارد.

البته در تمام مراحل فوق فاکتورها دیگری می توانست لحاظ شود که به دلیل ناچیز بودن و پوشاندن یکدگیر از هر دو طیف و عدم وجود آماری مشخص از آنها چشم پوشی شد و به نتایج به دست آمده از انتخابات اتکاء شد.